Imbramowice stały się głównym celem naszej wycieczki w dniu 22.07.2017r. To ciekawa i piękna miejscowość położona w gminie Trzyciąż.  Wraz z przewodnikiem Wojciechem Jagłą odwiedziliśmy kościół klasztorny, który 30.11.2003 roku został ogłoszony Sanktuarium Męki Pańskiej. Historię klasztoru i kościoła opowiedziała nam jedna z sióstr Norbertanek. Wnętrze świątyni, zabudowania przyklasztorne i wszechobecna zieleń sprawiły, że jesteśmy zauroczeni pięknem tego zakątka.

XVIII wieczny kościół parafialny pw. Św. Benedykta Opata to kolejne, warte zobaczenia w Imbramowicach miejsce. Został on wybudowany w miejscu starego, drewnianego kościółka z XIII w. Przy obiekcie sakralnym rośnie ogromna lipa będąca pomnikiem przyrody.

Odbyliśmy spacer po zabytkowym XIX w. cmentarzu, na którym spoczywa wielu pochodzących z najbliższej okolicy ziemian, wiejska inteligencja, księża i prości, lokalni gospodarze. Jest tam również miejsce pochówku Tekli Ślaskiej – żony Franciszka Bukowskiego, dawnego właściciela majątku Klucze. Cmentarz wpisano do rejestru zabytków w 1974 roku.

W Wysocicach zwiedziliśmy zaliczany do najstarszych i najlepiej w Polsce  zachowanych kościołów romańskich typu obronnego – Kościół św. Mikołaja z XIV wieku. Piękna, jednonawowa budowla z unikatowym kamiennym portalem, zbudowana jest z wapiennych ciosów. Proboszcz parafii ks. Mariusz Rarak to bardzo charyzmatyczna, pełna pogody ducha i wiedzy osoba. Przekazał nam wiele ciekawych informacji z historii kościoła i całej okolicy.  Obecnie kościół św. Mikołaja jest restaurowany. Po zakończeniu prac konserwatorskich warto znów przyjechać do Wysocic, aby obejrzeć przywrócone do świetności zabytkowe wnętrza.

W drodze do Glanowa zatrzymaliśmy się przy źródle Jordana- pomniku przyrody w Ściborzycach, na dnie którego można zobaczyć pulsowanie drobnego mułku w krystalicznie czystej, szmaragdowej wodzie. Temperatura wody nigdy nie przekracza 10 st. Celsjusza i  uchodziła kiedyś za leczniczą – zwłaszcza w chorobach oczu.

Dwór  w Glanowie zbudowany został jako siedziba zarządcy w czasach, gdy wieś należała jeszcze do zakonu Norbertanek z Imbramowic. Po konfiskacie dóbr zakonnych w 1819 roku wieś i dwór przekazane zostały rosyjskiemu generałowi Korfowi. Dwór i jego otoczenie zostały spalone w trakcie walk, jakie toczyły się tu 15 sierpnia 1863 roku. Nie spłonęły wówczas jedynie karczma i kuchnia. Obecny wygląd dworu jest efektem przebudowy w roku 1923, wykonanej pod kierownictwem i według projektu Zygmunta Novaka..

Obecnie dwór jest w rękach rodziny Nováków i nie jest udostępniony do zwiedzania.